Właściwie ludzkie ciało jest ładne i dość udane…
Ma głowę – przeważnie jest też używana do myślenia, a czasem do ładnie-wyglądania, tylko niektórzy mają pecha w obu dziedzinach.
Ma tułów, z którego wyrastają dwa ramiona i żebyśmy nie musieli się na nich poruszać, ma też nogi – dwie. Można je tak na przemian na przód (albo do tylu i w bok, czy do góry) przestawiać, że nasze ciało zmieni położenie w przestrzeni. Bardzo to pożyteczne w codzienności i przy innych okazjach.
Co znaczy, że ciało jest ładne? To jest sprawa gustu. Na szczęście każdy znajduje kogoś, komu podchodzi w smak. Nie w tym problem.
Przeciętny człowiek odpowiada jednak jakiejś Bożej czy Darwinowskiej systematyce tworzenia. Ręce sięgają do ud, tulów ciągnie się od pupy do karku, nogi stanowią przeważnie połowę długości ciała – no… ok, w przypadku idealnym, ale większość z nas dąży do tego i czasem nadrabia, czym może.
Jednak niektórzy nie mają do tego szans, bo cały system proporcji im się w zalążku chyba już pokićkał.
I tu jest pies pogrzebany. Od lat otaczają nas postacie dziwne, na krótkich nogach i szerokim kroku. Kulowe! (to od: cool). Wokół kostek obwija się dużo materiału, przeważnie dżinsowego. (więcej…)

Najlepsze kawały pisze życie.
Leżymy z Jurusiem relaksacyjne po minionym dniu w łóżku i oglądamy jeszcze telewizję, jak zwykle nic ambitnego, tak aby głowy nie przemęczać na koniec.
Już mi się oczki zamykają, ale jeszcze podnoszę ciałko, by ruszyć w kierunku toalety – bo co opróżnione, to nie przeszkadza potem we śnie.
„Zrób za mnie też” – woła Jurek
„Jo, zrobię”.
Jeszcze parę luźnych scen z nieambitnego programu, tyle co przednocna główka jeszcze pojmuje… Oczki się znów zwężają…
Juruś wstaje i drepcze z sypialni.
„Gdzie idziesz, przecież zrobiłam za ciebie” – mruczę.
„Sprawdzę”.

…

No, proszę! Idzie!
Można by ten system dobrowolnie powielać.
Ponieważ obok greckich już są też prowadzone rozmowy włoskie – więc sprawa jest aktualna i globalna.
A w Niemczech każą nam do 67 lat pracować (nawet już sobie myślą o 69). To na pewno, żeby było komu wydrukować te 100 Euro.

Kto z nas nie ma stressu? nie goni w pośpiechu? Pracodawca gniecie, fiskus ciągle coś chce, rodzina wypowiada życzenia.
A gdzie JA?
Trafiło mi się rozwiązanie, takie sobie… proste… Kiedyś spadło by z nieba, dziś przyszło nowoczesną drogą przez media.

„Obecnie jest możliwość adoptowania Greka za jedyne 500 Euro .
Grek będzie robić za Ciebie wszystko na co nie masz czasu.
Spać za Ciebie do jedenastej.
Chodzić za Ciebie na kawę oraz na papierosa.
Odbywać poobiednią sjestę, a wieczorem siedzieć za Ciebie w knajpce lub
przed telewizorem. Za dodatkową opłatą 50 Euro może też poopierdalać się
za Ciebie na Facebooku 🙂
… Ja już adoptowałem i mam luz – mogę pracować od rana do wieczora!
P.S. Wpłaty należy przekazywać za pośrednictwem Komisji Europejskiej”

A no… co tam te 500 Euro, znajdą się, na taki cel!

Mam tak ułożony czas pracy, że pracuję po 12 dni w kawałku i dopiero wtedy mam zasłużony weekend. Tzn. w miesiącu mam cztery dni wolne, luksus spania bez budzika! Co prawda wiele dni kończę o 12-13 godzinie i mam długie popołudnia – ale to się jakoś tak szybko zapomina, a w głowie wryte jest tylko: 12 razy budzik i drrrrr.
Wczoraj rano, w poniedziałek, po moim „pracowitym” weekendzie, czyli już 7 dni pracy za mną:
Jurek – kurcze, znów pięć dni…
Ja – super, już tylko pięć dni!
No? komu lepiej?

Pewnego  wieczoru…
W stajni robi się coraz ciszej, stoję w moim boksie, obok i naprzeciwko moje koleżeństwo. Parskamy sobie trochę po cichu między szczeblami. Dzień się kończy, treningi zakończone – co te dwunożne istoty widzą tym, żeby nam na grzbiety kłaść koce, siodła, pasy, rzemyki – tylko po to, żeby tam siąść i z góry decydować, w którą stronę mam iść,  jakim krokiem stąpać, jak trzymać głowę i kiedy tą zabawę skończyć. Ach, niech sobie myślą, że to ich rządzenie…
Ale ja te zabawy lubię i dobrze mi tu. Mam boks z balkonem, mogę sobie  wyjść na dwór kiedy mi się chce. Siano jest świeże, marchewki lubię, smakołyki też dają. (więcej…)

Nie jesteśmy już najmłodsi. Wiosna nam minęła, druga też. Co tam! Lato też dobre. Ciepło, skarpet na noc nie trzeba i kwiatków dużo.
Ale jak to się mówi?
Przeciw rutynie i przyzwyczajeniom potrzeba w naszym wieku trochę odmiany w sypialni…
… więc zamieniliśmy się łóżkami. Jurek śpi teraz na moim, a ja na jego.
Wow!!!

Dlaczego ptak siedzi zawsze na czubku drzewa?

(więcej…)