W życiu nie zawsze wszystko układa się według naszego scenariusza.
Nowy rok zaczął się gorzej niż stary skończył.
Przed laty zakłóciły naszą świąteczną atmosferę szokujące relacje z tsunami. Setki tysięcy zabitych, rodzinne tragedie.
W tym roku na całym świecie śledzimy wydarzenia w Haiti. Znów trafiło na tych najbiedniejszych (jak Tajlandia, czy New Orleans).
Z urlopów znamy haitańskie wioski w Dominikańskiej Republice, jakże inne od tych dominikańskich!
Haitańczycy wykonują w Dominikance jako gastarbeiterzy najniższe prace, najgorzej płatne. Niestety  przeważają również w statystyce przestępczości.
W naszym hotelu był ogrodnik z Haiti, twarz pełna bruzd, pochmurne spojrzenie. Widzieliśmy go prawie codziennie. Aż kiedyś padły między nami dwa-trzy słowa, uśmiech. I nagle jego twarz się rozjaśniła, straciła swoją srogość, oczy zalśniły. Od tego dnia zawsze się pozdrawialiśmy „ola”.
Oglądając obecne obrazy zniszczenia, nie opuszcza mnie wspomnienie o nim. Wciąż też słuchamy o znaczeniu Dominikanki w akcjach ratunkowych, ekipy ratunkowe lądują w Santo Domingo i drogą lądową docierają do zniszczonego rejonu, szpitale, domy dziecka zapełnione są ofiarami.
Widzimy powiewające na wietrze palmy, widzimy ciemne twarze – jednak te zdjęcia nie mają nic wspólnego z beztroskim wylegiwaniem się w słońcu, ani leniwym kołysaniem się na falach oceanu o temperaturze 28 stopni.
Ludzkie tragedie, dzieci bez rodziców, rodzice bez dzieci, łzy, strach, ból, beznadziejność – to smutny duch tych noworocznych dni.
Ty i ja, śpimy spokojnie, nie musimy się bać wybuchu wulkanu, trzęsienia ziemi, tsunami, powodzi, tornado. A inne problemy też się rozwiązują i na końcu tunelu ukazuje się zawsze kiedyś światło.
Jesteśmy zdrowi, mamy prace, krąg bliskich i przyjaciół – to są skarby, których ci w Haiti nie mają. A zdani są na wszelką pomoc.
Po tsunami była o wiele wyższa gotowość pomocy niż teraz. Może przyczyną była świecąca choinka i pachnącą gęś, ich delektowanie na tle obrazów nadchodzącej wody, wywoływało w nas wyrzuty sumienia. Poza tym Tajlandię zna każdy, chociaż większość tylko z kolorowych prospektów urlopowych, ale kto by nie chciał tam polecieć? A Haiti? historycznie zawsze już biedny kraj, nędza, korupcja. Kto przeczytał w życiu więcej niż jeden artykuł o Haiti? Leży daleko od nas, nie pragniemy go zobaczyć, jest bez znaczenia dla nas.
Jest tak?
Czy ubędzie nam coś, jeżeli wspomożemy jedno z wielu znanych oficjalnych kont na datki? Każdy z nas może coś wpłacić. Ty też. Ile kosztuje dziś paczka papierosów? Pięć Euro? A złotych? Zrezygnuj z jednej paczki, albo z jednego piwa…
Może za to rozjaśni się dwoje haitańskich oczu.

***Nieszczęścia zsyłane nam są po to, abyśmy uważniej przyjrzeli się swojemu życiu. (Mikołaj Gogol)***